ORDINATIO Presbyterorum

ORDINATIO Presbyterorum

in Ecclesia Israelitica, quis ritus fuerit, vide supra ubi de Manu ordinandis impositâ, nec non ubi de Ligandi ac Solvendi arcano. Nomen inde in Ecclesiam Novi Test. translarum, et quidem Canones Apostolorum I. et II. aperte loquuntur de sacra Ordinatione Episcopi, Sacerdotis,

Diaconi: Dionysius Areopagita Hierarch. Eccles. c. 5. de ritu Ordinandorum agit: Nicenum Concil. can. 8. de sacra Ordinatione, quae per impositionem manuum, verba facit: Chalcedonense can. 2. damnat cos, qui pecunias pro ordinatione accipiunt, ut alia omittam. Vide supra, ubi de Manuum impositione. Hinc distinctio τῶ Προβαθμίων, qui primi in ordine, ac Υ῾ποβαθμίων, qui ultimi, priori nempe aut posteriori locô ordinati; et ius, προγενεσίας et pittacia iis data, ut infra videbimus voce Pittacium. In Communione Romana hodie Ordo: seu Ordines sive Ordinatio, unum ex VII. Ecclesiae illius Sacramentis est, de quo Lombardus l. 4. distinct. 24. aliique. Et quidem, quemadmodum olim in Rep. Rom. ordo erat Publicanorum, Equitum, Patriciorum, Senatorum: similiter Ecclesiam distinguunt primo in Plebem et Clerum; Plebis nomine continentes omnes, qui nihil sunt nisi Christiani sive fideles, qui tamen Ordo non dicitur: Cleri vero nomine complexi omnes, quibus aliqua commissa est curanda pars Ecclesiae; cuiusmodi in Rep. Magistratus sunt generis cuiusque. Porro functiones sacras subdividunt, in Ordines et Dignitates: quorum hae sunt Episcoporum, Metropolitanorum, Archiepiscoporum, Patriarcharum, Cardinalium et Papae. Illi vel Minores iterum sunt, qui non conferuntur in exercitium. Verum in praeviam saltem dispositionem, ad Sacerdotium, ut vocant, suntque Ostiariorum, Acoluthorum, Lectorum et Exorcistarum, qui per solam tonsuram constituuntur: vel Maiores, quibus annexus est Caelibatus, nempe Subdiaconorum, Diaconorum et Sacerdotum, horumque iterum vel Saecularium vel Regularium; Qui omnes, vi tonsurae, civili iurisdictioni exempti sunt. Septem vero his Ordinibus, per quos ad Sacerdotium ascenditur, nonnulli duos addunt, Tonsuram et Episcopatum, quidam etiam Psalmistas addidêre, decantandis Psalmis Hymnisque destinatos. Quae non satis aperte videntur decisa in Concilio Tridentino, quemadmodum nec illud, an Hierarchia Ecclesiae Rom. in solis Ordinibus, an etiam in iurisdictione consistat, an vero in utriusque commixtione, quae vulgaris est sententia. Horum vero Ordinum Viris initiandis sui cum sint ritus, sua sollemnia, illis itidem nomen Ordinis vulgo tribuunt: Hosius tamen et Eccius Ordinationem malunt; hancque proprie Sacramentum esse dicunt atquedefiniunt; Hosius quidem, Signaculum Ecclesiae, per quod Spiritualis potestas traditur ordinato: Eccius vero Signum sacrum, cum quo potesas spiritualis confertur et officium ordinato. Ubi notat Rubeus, poni Potestatem, propter Ordines maiores, Officium, propter minores. Alii tot Sacramenta, quot Ordines, iterumque nonnulli septem, alii octo seu novem faciunt: Nec desunt, quidecimum addant, Tonsuram vulgo simplicem: quae etsi ordinem nullum faciat, tamen praeparationem ad Ordines et vestibulum primum esse dicunt; adspiranti enim ad eos ante omnia caput tonderi, i. e. aliquot ex capite pilos in modum circuli, cui Coronae nomen, abradi, notum. Materiam singulorum Ordinum esse id, quod traditur in collatione Ordinis: Formam, verba quae in illius traditione per modum Imperii dicantur, ait idem Rubens, qua de re hîc

infra. Episcopos die Dominicâ Presbyteros coeterosque Sabbato ordinari, Hugo habet a S. Victore. Reliqua apud Theologos vide et hîc passim. ORDINES SACRI IN ECCLESIA ROMANA. Ostiarii sunt, qui Templi ianuis praeficiuntur, custodiuntque eius omnia interiora et exteriora. His claves tradi solent, cum verbis: Sic agite, tamquamrationem Deo reddituri, de rebus, quae clavibus istis recluduntur. Acoluthi, destinati sunt gestandis cereis porrigendoque vino et quae ad Eucharistiam. Eorundem est, luminaria in Templis accendere. His itaque Candelabrum cum cereo porrigitur et urceolus vacuus; cum verbis, Pensate quod suscipitis. Lectores, Scripturam Sacram publice legere tenentur; His proin traditur Codex divinarum literarum et dicitur cuique: Accipe et esto Verbi Dei relater. Exorcistae, quorum munus dicunt esse, pellere daemonas ab energumenorum corporibus per manus impositionem. Hi accipiunt Librum exorcismorum, cum verbis: Accipite, et habetote potestatem imponendi manus super energumenos et catechumenos. Hypodiaconi seu Subdiaconi dicuntur Diaconis praeparare vasa corporis et sanguinis Christi, oblationesque Populi excipere. His traditur Patina, Calix vacuus et Urceolus cum Aquamanili, ad lavandas manus: cum oratione quadam Episcopi. Diaconi, Sacerdoti sacrificanti, ut aiunt, adesse tenentur ac servire. His manus imponitur et Orarium, traditurque Textus Euangelii: cum verbis: Accipe potestatem legendi Euangelium. Presbyteri seu Sacerdotes, qui ipsi sacrificant. His inunguntur Manus, traditur Stola, Calix cum vino et Patina cum hostiis, cum verbis Accipite potestatem offerend. et conficiendi pro vivis et mor tuis. Chamierus Panstrat. l. 4. c. 22. et seqq.